Droga Krzyżowa we wnętrzu pasierbieckiego Sanktuarium, a także plenerowa Droga Krzyżowa to szansa na przeżywanie Tajemnic Męki Pańskiej i oddanie czci Synowi Bożemu, który wziął na swe ramiona nasze winy i wyzwolił nas od grzechu.
W XIX w. stacje Drogi Krzyżowej w Pasierbcu mieściły się po wewnętrznej stronie parkanu, który przez jakiś czas otaczał kapliczkę. W roku 1903 mur ten rozebrano.
W 1947 r. zostały poświęcone stacje Drogi Krzyżowej w kapliczce, przy których po raz pierwszy została odprawiona Droga Krzyżowa. Dokonał tego ojciec Franciszek Śliwa z Wieliczki. Zaszklone obrazy przedstawiające sceny z Męki Pańskiej pozostały do dziś na ścianach w pierwotnym kościółku.
Mękę Chrystusa w nowym kościele przedstawiają malowane, gipsowe płaskorzeźby umieszczone na ścianach we wnętrzu.
Droga Krzyżowa w Sanktuarium odbywa się w okresie Wielkiego Postu w każdy piątek po wieczornej Mszy Świętej o godz. 19:00, a także w niedziele po Mszy Świętej o godz. 11:00.
Droga Krzyżowa znajdująca się przy Sanktuarium w Pasierbcu powstawała przez 16 lat i została oddana do powszechnego kultu w 2010 roku. Jej autorem jest prof. Wincenty Kućma – zasłużony rzeźbiarz dzieł sakralnych.
Droga Krzyżowa w Pasierbcu znajduje się na wzniesieniu przypominającym Golgotę, co pozwala w wyjątkowy sposób zbliżyć się do Tajemnicy Męki Pańskiej.
Czynią to także Święty Jan Paweł II dźwigający krzyż z Chrystusem, Błogosławiony ksiądz Jan Popiełuszko ocierający twarz Jezusowi, stojący przy Synu Pańskim ksiądz Kardynał Wyszyński i inne postaci naturalnej wielkości, ustawione bezpośrednio na ziemi.
Plenerowa Droga Krzyżowa Golgotą Pasierbiecką odbywa się w niedziele od czerwca do końca września o godz. 15:00.
Ks. Prof. Alojzy Drożdż
Pasierbiecka
Droga Krzyżowa
Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia
Pasierbiec 2022
Wydanie trzecie- zmienione.
Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia
Pasierbiec 98
34-600 Limanowa
Woj. Małopolskie
Tel. 18-337-62-61
Wydano za pozwoleniem Kurii Diecezjalnej w Tarnowie “nihil obstat” z dn. 15 czerwca 2010 r, udzielonym przez Ks. Dr. Bogusława Połcia
ROZWAŻANIA DROGI KRZYŻOWEJ W PASIERBCU
Różne są drogi.
Są drogi szerokie i wygodne, asfaltowe
i betonowe.
Są drogi wąskie, błotniste, górzyste.
Ale są i kręte drogi ludzkich losów.
Są drogi na manowce życia.
Dlatego konieczna jest Twoja Droga Krzyżowa.
Dlatego stajemy razem z Tobą, Zbawicielu, na Twojej,
naszej Drodze Krzyżowej tu
w Pasierbcu, abyś ją poświęcił.
Ref.
Po krwawych śladach Zbawiciela mego
Pójdę by płakać grzechu zabójczego.
Gdzie rany Zbawcy krew swą za mnie leją,
Tam oczy moje we łzach niech topnieją.
O dobry Jezu, przez krew Twą i znoje
Przepuść, ach przepuść wszystkie grzechy moje.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Ewangelii według św. Łukasza (22,63-64):
“Ludzie, którzy pilnowali Jezusa, szydzili
z Niego i bili Go. Zasłaniając Mu twarz, pytali «Prorokuj,
kto Cię uderzył.» I wiele innych bluźnierstw mówili
przeciwko Niemu.”
Na pasierbieckiej Drodze stajesz Chryste tak, jakby ci, co
Cię znieważyli w ciemnicy, teraz chcieli Cię pokazać światu.
Wcześniej opluty, wyszydzony, znieważony, w cierniowej
koronie – teraz jesteś sam.
Rozważanie
Dziwny jest ten świat. Marzy o szczęściu, snuje projekty
o świetlanej przyszłości, marzy o raju na ziemi, a aresztuje
w Ogrodzie Oliwnym samego Zbawiciela. Ten świat wydaje
Go na godziny nocnego pohańbienia i ironicznego
wyszydzenia. Człowieka niewinnego, ale z góry wyklętego
przez władzę, wystawia teraz na pośmiewisko głupcom.
Na tej pasierbieckiej Drodze naiwni ludzie myślą, że i my
będziemy się śmiali ze Zbawiciela.
Jest inaczej.
Rozpoczynając tę Drogę, chcemy ją przeżyć w wierności
Twoim słowom. “Panie, do kogóż pójdziemy?” I co może
znaczyć nasze życie bez Ciebie Najdroższy Zbawicielu? Ty
masz słowa życia wiecznego i Ty nie cofniesz nigdy swojej
miłości.
Panie Jezu!
Bądź z nami, zwłaszcza w godzinach naszych prób życiowych.
Daj nam świadomość swojej bliskości, gdy dotknie nas
opuszczenie i samotność. Obdarzaj nas łaską wytrwania
w dobrym, zwłaszcza wtedy, gdy ludzie nas opuszczą,
wyszydzą, obdarzą dawką ironii. Daj nam nieustanną moc,
byśmy “zło dobrem zwyciężali”.
Ref.
Serce okrutne, ty twymi grzechami,
Niech umrze Jezus wołasz wraz z Żydami.
A On Ci na to, bolejąc goręcej,
Umrę odpowie, lecz już nie grzesz więcej.
O dobry Jezu, przez krew Twą i znoje
Przepuść, ach przepuść wszystkie grzechy moje.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Ewangelii według św. Mateusza (27,22-23.26):
Rzekł do nich Piłat: “Cóż, więc mam uczynić z Jezusem,
którego nazywają Mesjaszem?” Zawołali wszyscy: “Na krzyż
z nim!”
Na pasierbieckiej Drodze nie widać Piłata. Po skazaniu
zostałeś, Panie, sam. A może lepiej – nie samotnie – ale
z nami.
Rozważanie
To milczenie Boga w czasie najbardziej niesprawiedliwego na
świecie wyroku musi uczyć każdego z nas.
Panie Jezu!
Pomóż nam, byśmy nigdy nie stali się krzywdzicielami
kogokolwiek. Spraw, abyśmy mieli zawsze czyste serca,
czysty język, czyste ręce i nie plamili ich niewinną krwią.
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Ref.
Jezu mój miły otóż się zbliża
Chwila śmierci Twej, a na drzewie krzyża.
Bierzesz krzyż na się dla naszej pociechy
I idziesz umrzeć tak za nasze grzechy.
O dobry Jezu, przez krew Twą i znoje
Przepuść, ach przepuść wszystkie grzechy moje.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Ewangelii według św. Mateusza (27, 27-31):
“A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego płaszcz, włożyli na Niego
własne Jego szaty i odprowadzili Go na ukrzyżowanie.”
Ta pasierbiecka Droga ukazuje, że zarzucono Ci na ramiona
krzyż, jak wielki wór z grzechami. Są w nim także i moje.
Rozważanie
Zgotowaliśmy sobie sami karę.
Ale na szczęście, Ty Zbawicielu, bierzesz krzyż na swoje
ramiona, nasz krzyż. Tego krzyża na szczęście już nie oddasz
nikomu.
Panie Jezu!
Ty na mnie się nie obraziłeś, pomimo mego rozlicznego
lekceważenia! Ulecz mnie, Jezu, Twą cierpliwością.
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Ref.
Pod ciężkim Krzyżem na zbyt ostrej drodze,
Którą grzechami najeżyłem srodze,
Pada raz pierwszy Pan Jezus zmęczony,
Niech żalem moim będzie pocieszony.
O dobry Jezu, Przez krew Twą i znoje
Przepuść, ach przepuść wszystkie grzechy moje.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Księgi proroka Izajasza (53,4-6):
“Lecz on się obarczył naszym cierpieniem, on Dźwigał nasze
boleści, a my uznaliśmy go za skazańca, chłostanego przez
Boga i zdeptanego”
Na pasierbieckiej Drodze leżysz, Panie, jakbyś chciał tę ziemię
– wbrew temu, co Ci zgotowała, namaścić Swoją Najświętszą
Krwią.
Rozważanie
Twój upadek Zbawicielu nie oznacza słabości Boga, a tylko
znak miłości. Mówisz nam, że nie wolno – tak jak czyni się
dziś na świecie – banalizować zła.
Panie!
Polska i świat woła o ludzi o czystych sumieniach. Nie daj
Panie, abyśmy stracili poczucie grzechu!
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Ref.
Spotykają się dwie istoty Święte,
Największym bólem serca ich przejęte.
Jezus z Maryją, Syn z Matką cierpiący,
Krzyż dla zbawienia naszego niosący.
O dobry Jezu, przez krew Twą i znoje
Przepuść, ach przepuść wszystkie grzechy moje.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Ewangelii według św. Łukasza (2,34-35.51)
“Symeon zaś błogosławił ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto
Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu…”
Pasierbiecka Droga ukazuje spotkanie Matki z Synem.
Artysta jakby utrwalił to, że “miecz Twoje, Maryjo, serce
przenika…” (por. Łk 2, 35)
Rozważanie
Maryjo, jesteś nam Matką!
Jakże nie dziękować Ci Maryjo za to, że do Ciebie, nie tylko tu
w Pasierbcu, mogą ze wszystkim przyjść nasze dobre
ziemskie matki?
Panie Jezu!
Wszyscy potrzebujemy Matki! Potrzebujemy Miłości,
prawdziwej i wiernej. Potrzebujemy miłości niezachwianej,
miłości będącej bezpiecznym schronieniem na czas lęku,
cierpienia i próby.
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Ref.
Szczęsny Szymonie wezwan do pomocy
W dźwiganiu krzyża wszelkiej mocy,
Gdybyś ty nie chciał, oto me ramiona
Ulżą ciężaru pod którym Pan kona.
O dobry Jezu, przez krew Twą i znoje
Przepuść, ach przepuść wszystkie grzechy moje.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Ewangelii według św. Mateusza (27,32;16,24):
“Wychodząc, spotkali pewnego człowieka z Cyreny,
imieniem Szymon. Tego przymusili, żeby niósł krzyż Jego…”
Dobrze się stało, że na pasierbieckiej Drodze Szymona
z Cyreny zastąpił Karol Wojtyła. Jego nie trzeba było
przymuszać.
Rozważanie
Święty Janie Pawle, pasierbiecki Szymonie! Dźwigając krzyż
Drugiego, nadal uczysz nas, że trzeba być “konkretnie”
blisko potrzebującego człowieka. Niesiesz narzędzie kaźni
i nie pozwalasz, by Mistrza zmiażdżyło.
Panie Jezu!
Spraw, aby dobrobyt nas nie odczłowieczał, aby rozrywka
nas nie wyobcowywała, aby nie stała się narkotykiem.
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Ref.
Pełna litości Św. Weronika
Rzewnie łzy lejąc Jezusa spotyka.
Chustę do twarzy otarcia podała,
Na niej oblicze Jego otrzymała.
O dobry Jezu, przez krew Twą i znoje
Przepuść, ach przepuść wszystkie grzechy moje.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Księgi proroka Izajasza (53,2-3):
“Nie miał on wdzięku ani też blasku, aby (…) na niego
popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. Wzgardzony
i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony
z cierpieniem…”
Na pasierbieckiej Drodze staje niespodziewanie
błogosławiony ksiądz Jerzy Popiełuszko. Widać, że
zdecydowany jest iść z Tobą, Zbawicielu, aż do końca.
Spotykamy też kobietę, która ociera twarz Jezusowi.
Rozważanie
Twarz Jezusa jest zalana potem i krwią, opluta ze wzgardą.
Kto odważy się zbliżyć? Kobieta! Pojawia się kobieta
niosąca swą chustę jak zapaloną lampę człowieczeństwa…
i ociera Twarz. I odnajduje dla nas Święte Oblicze!
Panie Jezu!
Jak niewiele trzeba, by ukazać piękno człowieczeństwa.
Wystarczyłby jeden krok, jedno słowo, jeden gest, a świat
w nas i wokół nas mógłby się zmienić na lepsze!
Wystarczyłby jeden krok! Pomóż nam go uczynić, bo
wyczerpują się wszelkie zasoby prostej życzliwości na tym
świecie. Pomóż nam, Panie.
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Ref.
Tłuszczo okrutna ach jakże złośliwie
Na Zbawcę swego jak nielitościwie.
Ciągle się motasz, gdy już jak bez duszy,
Upadł raz drugi wróg ciężkiej katuszy.
O dobry Jezu, przez krew Twą i znoje
Przepuść, ach przepuść wszystkie grzechy moje.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z księgi Psalmów (37 [36],1-2.10-11):
“Nie unoś się gniewem z powodu złoczyńców ani nie
zazdrość niesprawiedliwym, bo znikną tak prędko jak trawa
i zwiędną jak świeża zieleń.”
Na pasierbieckiej Drodze, niedaleko z tyłu za Tobą Jezu, jest
głęboka przepaść. Pojawia się ksiądz Franciszek Blachnicki.
Ocalony z więzień, nawrócony – do dziś jest świadkiem, że
młodzieży nie należy się bać.
Rozważanie
Nasze siedem grzechów głównych, nasza arogancja,
żerowanie na słabościach, zwłaszcza słabości alkoholowej,
nasza przemoc i niesprawiedliwość, swoim ciężarem
przytłaczają Cię Chryste.
Panie Jezu powstający z ziemi!
Pomóż nam zdjąć z siebie jarzmo wielorakich zniewoleń,
a przede wszystkim zniewolenie alkoholizmem (
o trzeźwość tak walczył ksiądz Blachnicki).
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Ref.
Niewiasty tkliwie jakiej żeście chwały,
Żeście łez swoich do krwi domieszały.
Onej najdroższej, którą z swej miłości
Wylał Pan Jezus by zmyć nasze złości.
O dobry Jezu, przez krew Twą i znoje
Przepuść, ach przepuść wszystkie grzechy moje.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Ewangelii według św. Łukasza (23,27-29. 31)
“a szło za nim mnóstwo ludu, także Kobiety, które
zawodziły i płakały nad nim… “
Pasierbieckie Kobiety na Twojej drodze, Panie Jezu, mają
rysy naszych dobrych matek, żon i sióstr. Mają najpierw
rysy dwóch pielęgniarek ratujących życie – Stanisławy
Leszczyńskiej i Stefanii Łąckiej. Mają wyraźnie rysy
pogłębionej wrażliwości i dobrych serc.
Rozważanie
Pytamy: ileż ludzi, wchodząc w dorosłe życie przestaje
słuchać ojca i matki? Płacz ten przeobraża się w pokutną
miłość, która wychowuje w siłę, która kieruje w surowość,
która napomina! Tylko łzy pokuty mogą powstrzymać
nowe łzy!
Panie Jezu!
Napominasz nas dziś ustami czystych i szlachetnych kobiet.
Ich słowami wzywasz do poprawy, tłumaczysz, wyjaśniasz,
przekonujesz do dobra.
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Ref.
Ciężarem grzechów naszych powalony
Pada raz trzeci Jezus umęczony.
Przestań, ach, przestań człowiecze już grzeszyć,
Jeśli chcesz mu ulżyć i chcesz go pocieszyć.
O dobry Jezu, przez krew Twą i znoje
Przepuść, ach przepuść wszystkie grzechy moje.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z księgi Proroka Ozeasza (6,4– 6)
“Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, bardziej Poznania
Boga niż całopalenie… “
Według tradycji jest to upadek najcięższy. Tu na
pasierbieckim wzgórzu przy Tobie staje błogosławiony
Roman Sitko, zamęczony w Oświęcimiu, rektor
seminarium. Za to seminarium oddał życie. Wpisuje się
w dzisiejsze dyskusje o kapłaństwie.
Rozważanie
Patrząc na Ciebie Zbawicielu, myślimy o ludziach
przeżywających ciężkie chwile załamań, niespodziewanie
wielkich cierpień zadawanych ludziom przez innych ludzi.
Tutaj razem z Tobą, Panie Jezu, przeżywamy wielkie
zdrady, wielkie zbrodnie i wielkie oczekiwania na poprawę
największych grzeszników.
Panie Jezu!
Modlimy się, pamiętając, że winniśmy pokutować za
grzechy tych, którzy pokuty nie podejmują, za tych, którzy
żyją, jakby Bóg nie istniał, za tych, którzy “Boga się nie boją
i z ludźmi się nie liczą… “ (Łk 18, 2)
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Ref.
Anioły z nieba skrzydłami waszymi
Odkryjcie nagość Jezusa na ziemi.
O bezlitośniku, tyś to wstydu tego
Nabawił Zbawcę i Syna Bożego.
O dobry Jezu, przez krew Twą i znoje
Przepuść, ach, przepuść wszystkie grzechy moje.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Ewangelii według Św. Jana (19,23– 24):
“Żołnierze zaś, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty
i podzielili na cztery części, dla każdego żołnierza jedna
część.; Wzięli także tunikę…“
Na pasierbieckiej Drodze patrzymy na Ciebie Zbawicielu
“Zapiskami więziennymi“ bł. Kardynała Stefana
Wyszyńskiego. Mówimy– tak jak On– “stop“ dla złego
wychowania w narodzie, mówimy “stop“ dla wszelkich
przejawów ateizacji, mówimy “stop“ dla rozbijania rodziny.
Rozważanie
Żołnierze ściągają z Jezusa tunikę jak złodzieje i próbują
kraść Mu także wstyd i godność. Bł. Kardynał Wyszyński
dobrze wiedział, że są ludzie, którzy w wyrafinowany sposób
chcą upokorzyć Ciało Chrystusa. Chcą upokorzyć Kościół–
Mistyczne Ciało Chrystusa. Chcą odrzeć Ojczyznę
z chrześcijańskiej kultury i zabić duszę narodu.
Panie Jezu!
Dziś sprawy czystości przebiegle się wyśmiewa. Prawie
powszechnie zachwala się nieczystość i rozpustę.
A tymczasem jest tak, że tylko ten, kto jest czysty, może
kochać. Tylko ten, kto jest czysty, może kochać, nie
krzywdząc nikogo.
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Ref.
O Jezu dobry przybity gwoździami,
O Zbawco ludzi, zmiłuj się nad nami.
Oddaj mi Jezu na krzyżu rozpięty,
Bym pod tym Krzyżem został żalem zdjęty.
O dobry Jezu, przez krew Twą i znoje
Czep łódź, ach przepuść wszystkie grzechy moje.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Ewangelii według Św. Mateusza (27,35– 42):
“Gdy Go ukrzyżowali (…) Nad głową Jego umieścili napis
z podaniem Jego winy: “to jest Jezus Król żydowski”.
Ludzie stojąc na pasierbieckiej Drodze Krzyżowej stają
bezradni. Tu już nic po ludzku zrobić nie można.
Rozważanie
Te ręce, które błogosławiły wszystkich, teraz są
przygwożdżone do krzyża.
Te stopy, które tak wiele przewędrowały, by zasiewać
nadzieję i miłość, teraz są przytwierdzona do drzewa kaźni.
Dlaczego, Panie?
Odpowiadasz wielkim milczeniem– Z miłości! (por. J 13, 1)
Jezu ukrzyżowany!
Wszyscy mogą nas oszukać, opuścić, zawieść, tylko Ty nas
nie zawiedziesz!
Dziękujemy– my ludzie początku nowego wieku– za to, że
Twoja miłość jest prawdziwa, szczera, wierna, ostateczna.
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Ref.
Słońce zaciemniało, patrz ziemia cała
Na śmierć Jezusa okrutnie zadrżała.
A ty grzeszniku, nie miałbyś zajęczeć,
Gdy Bóg Twój za Cię tak dał się umęczyć.
O dobry Jezu, przez krew Twą i znoje
Przepuść, ach przepuść wszystkie grzechy moje.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Ewangelii według Św. Mateusza (27,45–46.50):
“Od godziny szóstej mrok ogarnął całą ziemię, aż do godziny
dziewiątej około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym
głosem « Eli, Eli, lema sabachthani?», To znaczy: Boże, mój,
Boże mój, czemuś Mnie opuścił? A Jezus raz jeszcze zawołał
donośnym głosem i oddał ducha“.
Na pasierbieckim szczycie ludzie podnieśli Ukrzyżowanego.
Podnieśli wysoko, jakby chcieli pokazać światu, co ludzie
zrobili Tobie Panie. Obok postaci Jana i Bożej Matki jest dużo
miejsca. Każdy może podejść blisko i wyrazić swoją
wdzięczność za dzieło odkupienia. Nie uciekajmy spod tego
krzyża jak tamci, którzy uciekali przerażeni z jerozolimskiej
Kalwarii. Ten szczyt pasierbiecki – cały – zachęca, abyśmy
pozostali tu na modlitwie pełnej wdzięczności za Twoje
“Wykonało się!“
Rozważanie
Jezus na krzyżu umiera – patrz człowiecze, jak jest miłosierny
“Ciało za nas wydane… “, “Krew za nas wylana… “ – To się
skupia na nowo w każdej Mszy Świętej.
A my uczestniczymy w tej nieskończonej tajemnicy,
zwłaszcza wiernie, co niedzielę.
Panie Jezu!
W ciszy tego dnia słychać Twoją modlitwę: «Ojcze, przebacz
im!» Ojcze, Przebacz im (Łk 23,34).
W ciszy dziejów słychać Twoje wołanie: «Dokonało się!»
(J 19,30). Co się dokonało?
Mówisz nam: dałem wam wszystko, powiedziałem wam
wszystko, Przyniosłem wam najpiękniejszą nowinę.: Bóg jest
miłością! Bóg was kocha!
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Ref.
Z jaką boleścią i rzewnymi łzami
Płacząc Jezusa płakałaś nad nami.
O Matko droga, tom Go tak ugodził,
A On mnie jednak z Bogiem mym pogodził.
O dobry Jezu, przez krew Twą i znoje
Przepuść, ach przepuść wszystkie grzechy moje.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Ewangelii według Św. Mateusza (27,55.57–58; 17,22–23):
“Było tam również wiele niewiast, które przypatrywały się
z daleka. Szły one za Jezusem z Galilei i usługiwały Mu. Pod
wieczór przyszedł zamożny człowiek z Arymatei, imieniem
Józef, który też był uczniem Jezusa.
Udał się on do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Wówczas piłat
kazał je wydać…“
Stoimy skupieni przed pasierbiecką Pietą. Obok jest Maria
z Magdali. Jest Pieta watykańska, jest limanowska, jest Pieta
Patronka Słowacji. To tylko różne “odsłony“ głębi więzi Matki
z Synem. Tu w Pasierbcu Pieta jest na samej ziemi. Nie ma
piedestału. Każdy może do Ciebie Matko podejść, wziąć Cię
za rękę. Może stanąć bardzo blisko i po ludzku poskarżyć się
na złe czasy.
Rozważanie
Zbrodnia została dokonana.
Matko! To my zabiliśmy Jezusa! (por. Za12,10).
Od ran Chrystusa płonie serce Maryi, a w jednym cierpieniu
łączy się Matka z Synem.
Maryjo– Matko Bolesna!
W tym Synu przygarniesz każdego syna człowieczego
i odczuwasz ból wszystkich matek świata. Matko, coś miłości
zdrojem, przejmij mnie cierpieniem Twoim, aby boleć
z Tobą mógł…
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Ref.
Przez Twe, o Jezu, do grobu włożenie
Niechże otrzymam win mych odpuszczenie.
A przez pobożne mąk Twych rozważanie
Niech będę odpustu zyskania.
O dobry Jezu, przez krew Twą i znoje
Przepuść, ach przepuść wszystkie grzechy moje.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Ewangelii według Św. Mateusza (27,59–61):
“Józef zabrał ciało, owinął je w czyste płótno i złożył w swoim
nowym grobie. Który kazał wykuć w skale. Przed wejściem do
grobu zatoczył duży kamień i odszedł.”
Obok pustego pasierbieckiego ,,Grobu” widzimy
zamordowanego na misjach w Afryce księdza Jana Czubę
i zabitego w Ameryce Południowej bł. ojca Zbigniewa
Strzałkowskiego. To współcześni apostołowie “pustego
Grobu”.
Rozważanie
Ludzie chcieli Ci zrobić godny po ludzku pogrzeb. Józef
z Arymatei chciał zrobić pochówek “pierwszej klasy “.
Nic nie wskazywało na to, że liczyli się ze
Zmartwychwstaniem. Zamierzają tutaj powrócić po świętach.
Teraz robią to w pośpiechu. Ciekawe, co mówili, gdy
stwierdzili, że tu Pana już nie ma?
Najświętszy Boże!
Do tak wielu ludzi współczesnych jeszcze nie dotarło, że
piekło, zło i przekleństwo tej ziemi jest już starte. “Ofiara
Krzyża spełniona. “
Wielka Sobota rozkwita po dziś dzień – i po wieczność.
Wszystkie nasze cmentarze
i wszystkie ludzkie groby otwarte są odkupieniem, w którym
Bóg ociera wszelką łzę, i śmierci odtąd już nie ma.
Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Dziejów Apostolskich (Dz 3,11-25)
Piotr przemówił: “Zabiliście Stwórcę życia, którego Bóg
wskrzesił, czego my jesteśmy świadkami (…)”.
Pasierbiecka figura Zmartwychwstałego zdaje się zwieńczać
szczyt tego wzniesienia. Zmartwychwstały jakby chciał
zatrzymać się dłużej na tej ziemi. Jego rozłożone ręce zdają
się ogarniać całą tę ziemię. On bierze ją do nieba ze sobą.
Rozważanie
Zmartwychwstały Pan mówi nam wszystkim tu
zgromadzonym: “Szukajcie tego, co w górze jest…”
(por. Kol 3.1)
Zabieramy stąd – z Pasierbca w dniu dzisiejszym wielkanocne
orędzie. Świadczyć będziemy, że znaleźliśmy grób pusty.
Odejdziemy stąd, jako ci, którzy doświadczyli obecności
Zmartwychwstałego. “Oto dzień, który uczynił Pan, radujmy
się w nim i weselmy”. (Ps118[117].24).
Panie Zmartwychwstały!
Jak nie radować się Twym zwycięstwem?
Jak nie radować się ze zwycięstwa, które definitywnie odnosi
dobro nad złem?
Oto Dzień, który Pan uczynił!
Oto Dzień powszechnej nadziei. Dzień, w którym wokół
Zmartwychwstałego skupiają się i łączą wszystkie ludzkie
cierpienia, rozczarowania, upokorzenia, krzyże, naruszona
godność ludzka, gdzie naruszone życie ludzkie, ucisk,
przymus, wszystkie rzeczy, które wielkim głosem wołają:
“Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary składają jej wierni
uwielbień swych dary”