W naszym sanktuarium odbyła się Msza Święta z modlitwą wstawienniczą oraz błogosławieństwem ludzkim. Przewodniczył i prowadził ks. Artur Mularz.

W niedzielę, 15 października o godzinie 15, w naszej parafii odbył się Marsz dla Życia i Rodziny w łączności z Diecezjalnym Marszem, który w tym roku miał miejsce w Krynicy. W trakcie marszu wierni odmawiali różaniec, który prowadziła młodzież ze szkolnego koła Caritas. Dziękujemy wszystkim za czynny udział.

Link do video: https://fb.watch/gccTHeYCL7/

Diecezjalne Duszpasterstwo Rodzin Starających się o Potomstwo zaprasza małżeństwa starające się o potomstwo oraz ich bliskich do wspólnej modlitwy. Spotkania odbywają się cyklicznie w każdą III niedzielę miesiąca. Najbliższe spotkanie 16 października o godz. 16.

Witamy nowych ministrantów w liturgicznej służbie ołtarza, którzy dzięki swojej posłudze będą się przyczyniać się do jak najpiękniejszego przeżycia liturgii. Bardzo się cieszymy, gratulujemy wam i życzymy wytrwałości.

Do Apostolstwa Pomocy Duszom Czyśćcowym może należeć każdy praktykujący katolik (niezależnie od stanu i wieku), który pragnie nieść pomoc duszom cierpiącym w czyśćcu. Wielotysięczne grono Apostolstwa tworzą przeważnie osoby świeckie, ale wśród członków są także kapłani, klerycy oraz siostry zakonne i zakonnicy z różnych zgromadzeń. Ta różnorodność spowodowana jest tym, że rzeczywistość śmierci dotyczy każdego człowieka. Każdy z nas kiedyś umrze bez względu na to, jaką drogą powołania kroczy. 

Dlaczego warto dołączyć do APDC?

Przede wszystkim pozwala otworzyć się na duchowe dobra związane z charyzmatem wspomagania zmarłych, a więc na wdzięczność płynącą od Boga, Najświętszej Maryi Panny, wdzięczność Sióstr Wspomożycielek i dusz czyśćcowych oraz na modlitwy członków Apostolstwa.

Wspomaganie zmarłych „jest najłatwiejsze – twierdził bł. Honorat Koźmiński – bo prawie nic nas nie kosztuje, każdą bowiem rzecz najmniejszą nawet i z obowiązku spełnioną, za te dusze ofiarować możemy z wielkim ich pożytkiem”. Trudno się z tym nie zgodzić. Obiektywnie niewielki wysiłek, jaki podejmujemy ze swojej strony, by ulżyć w cierpieniu duszom czyśćcowym wraca do nas pomnożony miłosierną miłością i wdzięcznością z Serca samego Boga i Najświętszej Maryi Panny. Błogosławiony Honorat zapewniał, że niesienie pomocy zmarłym przede wszystkim „jest Panu Bogu najmilsze, bo te dusze czyśćcowe są to dzieci Boże kochające Go i ukochane przez Niego”. A nawet – dodaje Honorat – „sam Pan Bóg uważa się za dłużnika naszego za wybawienie Jego dzieci i dusz ukochanych, i nie zaniedba nam okazać miłosierdzia według Swej obietnicy: Błogosławieni miłosierni, bo oni miłosierdzia dostąpią”.

Ponadto z pism głównego Patrona APDC dowiadujemy się, że niesienie pomocy duszom czyśćcowym „jest najwdzięczniejsze, bo te dusze przez nas wybawione całe wieki będą nam wdzięczne za tę przysługę i wspierać nas będą za życia i przy śmierci”. (Ustawy WDC 4, 15). Zresztą nie tylko Ojciec Honorat podkreślał jak bardzo dusze czyśćcowe potrafią być hojne wobec żyjących w wypraszaniu dla nich łask u Pana Boga. Na przykład św. Jan Maria Vianney pisał: „Pewną jest rzeczą, że w rękach naszych mamy to wszystko, co potrzebne jest do przyjścia z pomocą tym duszom nieszczęśliwym, to jest modlitwy, pokuty, jałmużny, a nade wszystko Msze święte. W końcu to rzecz niezawodna, że te dusze pełne miłości, wywdzięczając się, wyproszą dla nas tysiąc razy więcej, niż my im dajemy. Jeśli będziemy w czyśćcu, to te dusze nie omieszkają prosić Boga o tę samą łaskę dla nas, jaką myśmy wyprosili dla nich: bo one dobrze wiedzą, jakie tam cierpienia straszne, jakie rozłączenie z Bogiem okrutne. (…) Tak, bracia drodzy, za każdym razem, kiedy będziemy potrzebowali o coś prosić, zwracajmy się z ufnością do tych świętych dusz, pewni będąc, że za nami się wstawią do Boga. Jakież to szczęście dla nas, że w modlitwach, jakie za dusze czyśćcowe zanosimy, mamy tak wyborny środek na zapewnienie sobie nieba!” (O cierpieniach w czyśćcu i sposobach ratowania dusz cierpiących).

Ponadto włączenie do APDC pomaga nam w uświadomieniu sobie, że misja wspomagania zmarłych dotyczy życia każdego człowieka. Przecież każdy z nas kiedyś przejdzie przez bramę śmierci, a wcześniej może będzie doświadczał też odchodzenia z tej ziemi swoich bliskich. Bardzo możliwe, że nasza i ich droga do nieba będzie wiodła przez czyściec. Żywotność charyzmatu wspomagania zmarłych cierpiących w czyśćcu pozwala mieć nadzieję, że nikt z nas nie będzie musiał skarżyć się Panu Jezusowi, że nie ma człowieka, który pomógłby mu zanurzyć się w zdroju miłosiernej miłości Ojca. Pomoc modlitewna na pewno popłynie ze strony Zgromadzenia Sióstr, ze strony członków Apostolstwa, jak i tych wszystkich, którzy dzięki naszemu zaangażowaniu w niesienie pomocy zmarłym cierpiącym w czyśćcu osiągnęli niebo.